ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εισαι παντου γυρω μου, πανω μου, μεσα μου.Παιζει ασταματητα Σφακιανακη και βλεπω παντου το αυτοκινητο σου. Νιωθω πως ολες φορανε την κολωνια σου και ολες γελανε με τον δικο σου τροπο και νιωθω τελειως τρελη που ψαχνω να σε βρω εδω που ξερω πως δεν ηρθες και ουτε θα ρθεις και ποτε.Παλι οι νυχτες ειναι πιο μεγαλες, χωρις τελος πολλες φορες.Σε βλεπω να γυροφερνεις στην αρχικη μου σελιδα και απλα με μουδιαζει ολοκληρη που πεταγεσαι μπροστα μου.Ξερω πως εσυ δν με σκεφτεσαι οπως εγω και δεν σε ποναει το ιδιο.Ξερω πως εσυ μεσα στη μερα χαμογελασες και γελασες ηχηρα. Ξερω πως αναστεναξες μια στιγμη μεσα στο σπιτι αλλα αμεσως η σκεψη σου γεμισε αλλα πραγματα και δν κολλησες λεπτο πουθενα αλλου.Γραφω τοσο συχνα εξομολογησεις που αληθεια δν ξερω αν τις διαβαζεις. Για πολλες ειμαι σιγουρη πως δν θα θελα να διαβασεις γιατι αληθεια δν θελω να ξερεις πως ειμαι.Νιωθω το κεφαλι μου τοσο βαρυ, τοσο αδειο. Ενα πληρες αδιεξοδο και μου λειπεις καριολα.Καθε φορα που σκεφτομαι το ονομα σου και το ακουω να αντηχει στο μυαλο μου η καρδια μου χτυπαει δυνατοτερα.