ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι καπως κυνικη θα ελεγα οσον αφορα την αποψη μου σχετικα με καποια θεματα. Πιστευω πχ πως δεν υπαρχει ο ερωτας, ειναι κατι , μια ψευδαισθηση που δημιουργουμε εμεις οι ιδιοι ειτε για να πεισουμε τον εαυτο μας πως ηρθε αυτο που μας ειχαν υποσχεθει ολοι, απο συγγραφεις και κινηματογραφιστες μεχρι η γιαγια μας, ειτε για να νιωθουμε πως δεν εχει εμφανιστει ακομα το σπουδαιο γεγονος που θα μας συνταραξει και μεταθετουμε την πιθανη εμφανιση του για το μελλον. Δεν εχω νιωσει ποτε τετοιου ειδους δεσιμο με εναν ανθρωπο και κανενας δεν εχει συνταραξει το ειναι μου. Ανθρωποι ερχονται και φευγουν και δε νιωθω τιποτα το τοσο αξιοσημειωτο, μονο ελαχιστη θλιψη επειδη σπαει μια συνηθεια, οπως πχ να συναντας ενα συγκεκριμενο ατομο συχνα. Θελω ομως οσο τιποτα αλλο να γνωρισω τον ερωτα. Πραγματι δεν υπαρχει 'η μηπως ειμαι αρνητικα προκατηλημενη και φοραω παροπιδες;