5.8.2014 | 05:39
Δυστυχώς....κατάθλιψη....
Κάποτε σε μεγάλα διαστήματα στεναχώριας θεωρούσα ότι περνούσα κατάθλιψη....ΠΟΣΟ λάθος έκανα!!!! Τώρα λοιπόν που περνάω όντως κατάθλιψη....καταλαβαίνω τη διαφορά...αν και είμαι σε πρόγραμμα ψυχοθεραπείας ειλικρινά συχνά υποτροπιάζω και εντάξει ..δε γίνομαι το ίδιο χάλια ...αλλά πραγματικά ζορίζομαι τόσο πολύ που δε ξέρω αν υπάρχει λόγος!Στεναχωριέμαι συχνά και εύκολα ίσως και χωρίς πραγματική αιτία ... πνίγομαι συναισθηματικά , συχνά επιζητώ την απομόνωση και σκέφτομαι ότι καλύτερα να βρίσκομαι κάπου μόνη χωρίς κανέναν γύρω μου ...τουλάχιστον από αυτούς που ήδη συναναστρέφομαι ...και να μην κάθομαι να αγχώνομαι για τίποτα...δύσκολο το πράγμα... πόσο θα κρατήσει και πότε θα εμφανιστεί πάλι...δε ξέρω...ίσως και για το υπόλοιπο της ζωής μου να είναι έτσι...στην παρούσα φάση έτσι πιστεύω ...ότι αυτό το σκαμπανέβασμα πρέπει να αποδεχτώ ότι θα ναι παντοτινό...