ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ντρέπομαι όταν σκέφτομαι το πως συμπεριφερόμουν παλιά. Ντρέπομαι για τις ανοησίες που έλεγα και έκανα. Πόσο λάθος εικόνα έδινα στους γύρω μου. Κάτι που δύσκολα αλλάζει, ειδικά αν δεν σε έχουν δει από τότε, τους έχει μείνει εκείνος, ο άλλος σου ανώριμος και ανόητος εφηβικός σου εαυτός. Και δεν είμαι προσκολλημένη στο ''τι θα πουν οι άλλοι''. Πιστεύω πως πρέπει να εκφραζόμαστε ελεύθερα και να είμαστε ο εαυτός μας. Αλλά αυτό είναι που με λυπεί. Το ότι εκείνος δεν ήταν ο εαυτός μου και δεν θέλω να κρίνομαι με βάση το τότε. Πόσο κρίμα....