ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη. Διακοπές κάνω. Αλλά μέσα στην ημέρα πολλές φορές σαν να νιώθω εκεί που κάθομαι ένα γαμημένο πόνο, σαν να ουρλιάζει κάποιος μέσα μου γιατί του σκίζουν την ψυχή..Πριν προλάβω να καταλάβω από πού προέρχεται , έρχεται στο μυαλό μου η αλήθεια. Από τη Γάζα. Από ένα βρωμικο φορείο, από ένα πιτσιρίκι που δεν ξέρει αν θα τελειώσει ο εφιάλτης του, αν θα σταματήσει να τρέχει σαν τρελο το αίμα από τα χεράκια του.. Θλιβερή εικόνα, ναι..Αλλά πριν προλάβω να το σκεφτώ παραπάνω συνειδητοποιώ ότι είμαι σε μια πανέμορφη παραλία. Και φτάνω απλά να αναρωτιέμαι όπως τόσες άλλες φορές: σε τι μαλακισμένο κόσμο ζουμε; Το μόνο που εύχομαι, σε μια άλλη ζωή αυτό το αγγελούδι να κάνει μια βουτιά σε τιρκουάζ νερά ανέμελο και χαμογελαστο..