8.8.2014 | 22:34
.
Καμιά φορά, στην προσπάθεια να διαψεύσεις το ένστικτό σου, μπαίνεις στη διαδικασία να δίνεις ευκαιρία σε καταστάσεις και έρωτες που δεν αξίζουν.Προσπαθείς να εκβιάσεις συναισθήματα, τα οποία ο άλλος δεν είναι έτοιμος ή δεν θέλει να δώσει.Μέσα σου, όμως, ξέρεις πάντα την αλήθεια: Δεν είναι όλοι οι έρωτες γεννημένοι για να γίνουν μύθοι.Είναι απλά μεσοδιαστήματα στο δρόμο για το μύθο.Δοκιμασίες για να μπορείς να αναγνωρίσεις τον μυθικό σου έρωτα, όταν θα τον συναντήσεις.Γιατί, όλοι δικαιούνται ένα μυθικό έρωτα. Ένα έρωτα από εκείνους που θα θέλεις να διηγηθείς, όταν θα έχεις γεράσει.Σταμάτησε για λίγο να πληκτρολογεί το email της σε εκείνον, γιατί θυμήθηκε το απόσπασμα που είχε διαβάσει κάποια στιγμή σ’ ένα βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ: Αν πας να χορέψεις, χόρεψε με όλο σου το είναι ή μη χορέψεις καθόλου. Κι αν αγαπάς, αγάπα εντελώς ή μην αγαπάς καθόλου. Αν αποφασίσεις να μείνεις εδώ, μείνε εδώ. Αν φύγεις, όμως, φύγε μια και καλή. Μη μένεις στη μέση, μην προσπαθείς να κάνεις τους άλλους να σε θυμούνται όταν εσύ δεν είσαι εκεί.Κι εκείνος προσπαθούσε αυτό ακριβώς.Να δημιουργεί ψευδαισθήσεις και αναμνήσεις χωρίς να είναι παρών.Να διατηρεί έναν μύθο που, όμως, δεν ήταν ο δικός τους, αλλά η προσωπική του ανάγκη να ικανοποιήσει το Εγώ του.Η μετριότητα, το να μένεις με το βήμα μετέωρο και να μην αποφασίζεις αν θέλεις να φτάσεις το συναίσθημα στα ύψη ή όχι, με τον κίνδυνο να πληγωθείς ή να τσακιστείς, δεν μπορεί να σε κάνει έρωτα-μύθο.