ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

λοιπόν είναι αυτή η κοπέλα(πάντα έτσι ξεκινάει..)με ακυρώνει και άσχημα κιόλας-ξέρω γω αν σου ζητάει κάποιος να βγείτε μπορείς να αρνηθείς ευγενικά είτε να προφασιστείς κάτι-μια δικαιολογία,ειδικά αν είναι μια ιστορία που κράταει 1,5 μήνα τώρα.Την γράφω λοιπόν κανονικότατα και μέτα απο 15 μέρες μου στέλνει τι σου έχω κάνει και τέτοια και γιατί δεν μου μιλάς,ενώ με τις φίλες μου διατηρείς φυσιολογική επάφη και σχέση.ένα γειά δηλαδή όταν τις πετύχω έξω είτε απλά απαντάω στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης-τέλος πάντων."θέλω να είμαστε φίλοι και σε συμπαθώ κλπ κλπ".Εγώ έχω μισήσει αρκετά στη ζωή μου για να ξέρω ότι το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος-αλλα η αδιαφορία.εσείς τί λέτε? οτι θα λέω ένα γειά με όποιο ανθρώπινο ενδιαφέρον λέμε όλοι μας όταν πετυχαίνουμε γνωστούς στο δρόμο θα λέω-η ευγένεια είναι υποχρέωση του ανθρώπου και όχι αρετή-αλλά μήπως θα έπρεπε να της πώ και τίποτα χοντρό άμα συνεχίσει να επιδιώκει να κάνει παρέα μαζί μου-ενώ έχει φερθεί τόσο σκάρτα για λίγη προσοχή ?