ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω χαζή και ανήμπορη να ζήσω τη ζωή. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι να το αλλάξει αυτό. Αποφεύγω τις δουλειές γιατί νιώθω ότι έχω ένα "μπερδεμένο" και κενό μυαλό, καθόλου δημιουργικό κι διορατικό. Δεν μπορώ να ζήσω έτσι. Αποτυγχάνω και στα πιο απλά. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος άνθρωπος σαν κι εμένα. Δεν μπορώ να πάρω το αμάξι να οδηγήσω γιατί χάνομαι και στους πιο απλούς δρόμους. Η μνήμη μου είναι ισχνή. Ενώ ,λοιπόν, φαινομενικά δεν φαίνεται να έχω κάποια αναπηρία, εντούτοις πάσχω από κάτι το οποίο δεν ξέρω πως να το περιγράψω. Ο ψυχίατρός μου δεν ασχολήθηκε καν μαζί μου. Με επέπληξε για αυτά που λεω και αρνήθηκε να "τον πληρώνω για να γκρινιάζω". Μακάρι να ήταν στο χέρι μου δηλαδή. Τέτοια αντιμετώπιση δεν την περίμενα από ειδικό...