ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καθόλου πρωτότυπο, το ξέρω...Μας χώριζαν και μας χωρίζουν πολλά, αλλά εξακολουθεί να με τρώει το κρίμα για την αγάπη και το σεβασμό που του είχα παράλληλα ως φίλο και ως άνθρωπο. Χάθηκαν μαζί με τη σχέση και αυτά, μέσα από πράγματα που έκανε και μέσα από τις κουβέντες που ανταλλάξαμε.Εξακολουθώ να είμαι σίγουρη ότι αυτός ο άνθρωπος πλέον δε θα μου έκανε καλό, δεν είναι κατάλληλος για μένα.Κι όμως, αρκετούς μήνες μετά, έχοντας επίγνωση της κατάστασης και έλεγχο των δακρύων μου και του πανικού που παραφυλάνε, ακροβατώ σε μια λεπτή γραμμή που αν προσπεράσω, θα χάσω πάλι τον εαυτό μου. Προσπαθώ συνειδητά, αλλά δε φεύγει από μέσα μου.Μέσα μου, ακόμα λέω ότι "θα το ξανάκανα"...Λάθος. Μεγάλο.