ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και περνούσαν τα χρόνια και περνούσαν, περνούσαν και συ μου στεκόσουν στο κεφάλι το ίδιο, μια καψούρα ένιωθα και πόνο και έλεγα ΄΄δε θα φύγει ποτέ''!!!Και κάνω παιδί και ερωτεύομαι την κόρη μου και έφυγες επιτέλους από το μυαλό μου αν είναι δυνατόν τόσα χρόνια καψίματος...έπρεπε να περάσουν τόοσααα???Δε νιώθω κάτι και μου φαίνεται παράξενο σχεδόν το συνήθισα.Έμαθα να ζω με αυτό..Η σελίδα που γύρισα στη ζωή μου όμως είναι μονόδρομος και δε θέλω απλά κάτι.Να ξαναειδωθούμε.Και θα φροντίσω για αυτό σίγουρα!!!Μου αξίζω πλέον την ηρεμία της ψυχής μου γιατί δίνω ζωή και σε ένα πλάσμα πια!!Αυτά..Αντίος!!!!:-)