ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καλοκαιρια στο χωριό μου, οπως ηταν πριν απο εικοσι χρονια! ολα μπορουσαμε να τα κάνουμε, μακριά απο το βλέμμα των γονιων μας, παρεα με τους καλύτερους φίλους του κόσμου! τιποτα να μην μπαινει ανάμεσα μας, μονο το όμορφο παιχνιδι μας στο παλιο κτιριο ή το σκαψιμο στα χαλασματα εκεινου του γκρεμισμενου σπιτιου για τον θυσαυρο που σίγουρα υπήρχε καπου εκει... και οταν έφτανε η ωρα του αποχαιρετισμου, το τέλος του παιχνιδιού, το τελος του καλοκαιριού, ενιωθα οπως και τωρα.. μελαγχολία, λύπη, νοσταλγία. πως με πονανε ολα αυτα!