25.8.2014 | 03:25
just can't
απλα δεν μπορω να ανοιχτω. δεν μπορω να πω αυτα που σκεφτομαι, ακομα να δειξω και τα συναισθηματα μου. παντα θα ειμαι χαρουμενη, αστεια και χαριτομενη, αυτη που θα σου φτιαξει την διαθεση. δεν ειναι ομως οτι με ενοχλει. εννοω, ισως να ειναι οπως τα λενε. οτι δηλαδη ο καθενας ειναι φτιαγμενος για να εχει μια θεση, κατι να κανει στην ζωη. ε, εγω ειμαι αυτη που παντα θα προσπαθει να σου φτιαξει την διαθεση. μα ειναι εκεινες οι μερες που ερχονται που και που, που απλα δεν εχεις αρκετη δυναμη. ειτε χωρις λογο, ειτε απο τα τοσα πολλα που σε βαραινουν και δεν εχεις κανενα. γιατι εισαι σκατα κανεις δεν μπορει να το χωνεψει. και κανεις δεν μπορει να σε βοηθισει γιατι απλα δεν ξερει πως. και το χειροτερο ειναι πως ειναι δικο μου λαθος. που δεν ξερω πως να ανοιγομαι και να λεω αυτα που νιωθω. σημερα παντως δεν ειναι μια απο αυτες τις μερες αλλα νομιζω οτι πλησιαζει. και φοβαμαι. αυτο