25.8.2014 | 19:50
Λύσε μου μια απορία,
πώς γίνεται να λες ότι μ' αγαπάς και παράλληλα να με κάνεις να υποφέρω; Δεν το βλέπεις, δεν το καταλαβαίνεις; Δεν καταλαβαίνεις ότι με κάνεις να σε χρειάζομαι κι όταν ποτέ δεν είσαι εκεί, πληγώνομαι; Γιατί δεν είσαι εκεί, μου λείπει το χάδι σου, η φωνή σου, η αγκαλιά σου. Εσύ δεν υποφέρεις όπως εγώ, αλλιώς θα ήσουν δίπλα μου, κανείς δεν επιλέγει με τη θέλησή του τη δυστυχία. Και μην ξεγελιέσαι, στην παρούσα φάση εσύ φταις που είμαι δυστυχισμένη, είσαι ανασταλτικός παράγοντας στη ζωή μου. Το βλέπω ότι θες να με βοηθήσεις, αλλά κατάλαβέ το, με αυτόν τον τρόπο απλώς ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ...μη με αφήσεις να χάσω άλλη μια χρονιά από τη ζωή μου, σε παρακαλώ, αν δεν μπορείς να έρθεις, άφησέ με. Εγώ δεν έχω πια τη δύναμη να το κάνω, αλλά αν μ' αγαπάς, μη μ' αφήνεις άλλο να βυθίζομαι...Είσαι ευχή και κατάρα μαζί, νιώθω δυστυχισμένη...