ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τοσο απλα και ξεκαθαρα. βαρεθηκα να ειμαι μονη μου, βαρεθηκα να βλεπω τους αλλου να προχωρανε κ εγω να μενω πισω. σιχαθηκα τη μοναξια. δεν μπορω αλλο να κοροιδευω τον εαυτο μου οτι δεν ειμαι ετοιμη, βαρεθηκα να κοιταω τους πρωην και να αναρωτιεμαι αν εκανα λαθος που τους αφησα. εχω αναγκη να ερωτευτω και να το ζησω. τοσο καιρο με παραμυθιαζα οτι ειμαι ακομα ερωτευμενη με καποιον που με ακυρωσε και δεν μπορουσα να προχωρησω. Ψεμματα. αν ειχα βρει τον επομενο ουτε που μου καιγοταν καρφι.που ειναι ομως?? γιατι δεν υπαρχει φως στον οριζοντα?? δεν ξερω τι κανω λαθος, αλλα δε γινεται να μαι 3 χρονια μονη μου. δεν ειναι πια απο επιλογη. ειμαι εδω, ετοιμη να ερωτευτω, ετοιμη να δωσω. τι κανω λαθος και κανεις δεν ερχεται??