ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε χώρισα... οριστικά! Είχε έρθει η ώρα αγάπη μου, καιρό τώρα, και απλά το αποφεύγαμε. Τώρα πρέπει να ξεκινήσω να ζω, μόνη μου, τη δική μου ζωή, που δε θα εξαρτάται απο μια σχέση... φοβάμαι και ανυπομωνώ.Πέρασαν σχεδόν έξι χρόνια, και είμασταν τόσο μικροί. Τι να προλάβουμε να ζήσουμε, πες μου; Ήρθε η ώρα να κάνουμε όσα δε μπορέσαμε επειδή είμασταν μαζί. Μη με παρεξιγείς, έχω την ανάγκη να ζήσω καταστάσεις, να αποκτήσω εμπειρίες, να πονέσω και να πληγωθώ. Θέλω να νιώσω συναισθήματα που μου είναι άγνωστα! Και εύχομαι και σε σένα το ίδιο... Γιατί είναι μικρή η ζωή καρδιά μου, και είναι τώρα η ευκαιρία μας να την ξεκινήσουμε. Θα μου λείψεις... πολύ. Αλλά θα αλλάξω συνήθειες, και θα περάσει. Δε θα σε ξεχάσω ποτέ, είσαι ο πρώτος μου έρωτας, κι αυτό αρκεί απο μόνο του. Είχε φύγει ο έρωτας ψυχή μου... Δε κρατιόμασταν πια χέρι χέρι, δε μιλούσαμε, δεν αντέχαμε ο ένας την παρέα του άλλου... Δε γινόταν πια να προσπαθούμε, να πιέζουμε, είχε τελειώσει. Σε μια αφορμή χωρίσαμε, όμως κι οι δυό μας ξέρουμε τον πραγματικό λόγο. Ήταν μια ρουτίνα, και ονειρευόμουν να ξεφύγω απο αυτήν. Θέλω να βγω με τις φίλες μου και να μη με πάρεις τηλέφωνο, να μην είσαι στο μυαλό μου, να διασκεδάσω μαζί τους μέχρι το πρωί και να μην χρειάζεται να ανησυχώ επειδή θα χεις θυμώσει που άργησα... Ήρθε η ώρα αγγελέ μου να πούμε αντίο, να το εννοούμε, και να μη γυρίσουμε πίσω. Καλή σου τύχη, Αλέξη μου, σ'αγαπώ.