ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι πια ενήλικη. Δεν το έχω συνειδητοποιήσει, αλλά είμαι. Βρίσκομαι στην ηλικία που εγώ αποκλειστικά έχω ευθύνη του εαυτού μου και των επιλογών μου. Επιλογών... Ακριβώς. Πρέπει διαρκώς να κάνω επιλογές για τα πάντα. Είτε σημαντικές, είτε ασήμαντες. Να υφίσταμαι τις ευθύνες, και να τις αντιμετωπίζω. Ναι. Αυτό είναι η πραγματικότητα. Αυτό συμβαίνει σε όλους σίγουρα, όχι μόνο σε μένα. Μόνο που το βρίσκω τόσο μα τόσο δύσκολο και αγχώδες. Είναι τρομερό. Η επιλογή να είμαι αδρανής για να αποφύγω τα προβλήματά μου δεν είναι σωστή. Το ξέρω. Πρέπει να δράσω. Αλλά φοβάμαι... Φοβάμαι, γιατί δεν ξέρω τί να κάνω. Δεν ξέρω τί να κάνω, γιατί φοβάμαι.