ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν καταλαβαίνω τί περιμένεις από μένα. Είμαι χαμένη. Σου ζητάω να μου πεις τη γνώμη σου καθαρά, δεν καταλαβαίνω τί προσπαθείς να μου πεις, δεν καταλαβαίνω αν παραφράζω τα νοήματα... Ούτε αυτό είναι αυτό που εννοούσες; Τί στο καλό πια; Δε σε καταλαβαίνω... Και ναι, το ξέρω πως δεν μπορείς να βασιστείς πάνω μου, όπως μου είπε και κάποιος, είμαι "φτερό στον άνεμο"...δεν ξέρω αύριο τί θα μου ξημερώσει... Δε σε κοροϊδεύω ως προς αυτό, το ξέρεις κι αν μένεις, είναι από επιλογή σου...Εγώ σου έχω δώσει πολλές "ευκαιρίες" να φύγεις, σε βαθμό που αρχίζω να ανησυχώ για την ψυχική σου υγεία (αστειάκι, αυτό το κάνω εδώ και καιρό) :p Σήμερα είμαι καλά, αύριο δεν ξέρω, το βράδυ δεν ξέρω...κι εσύ δε με βοηθάς, προστατεύεις τον εγωισμό και το πείσμα σου. Άραγε έχω γίνει μια ακόμη συνήθειά σου ή μήπως ένας ψυχαναγκασμός; Εμένα με σκέφτεσαι; Τη ζωή μου που την έχεις φέρει τούμπα; Και τώρα σε ρωτάω; Ν' αρχίσω πάλι από το 0; Ή να συνεχίσω από εδώ που έχω φτάσει;