Το "σπιρτόκουτο" σε έκδοση real life...Αν και δεν είμαι και κανένας ειδικός, με το φτωχό μου το μυαλό, σου λέω:πρέπει να ηρεμήσεις, αλλά δεν πρέπει να ανεχθείς, ούτε να ελπίζεις σε καμιά δραματική αλλαγή.Το καλύτερο είναι να ζήσεις μόνη σου. Το πώς θα γίνει αυτό πρέπει να το σκεφτείς εσύ. Όλοι οι άλλοι μπορούν να σε συμβουλέψουν. Κανένας δε μπορεί να αποφασίσει για σένα.Σκέψου, βαλ'τα όλα σε σειρά, αλλά μη μείνεις άπραγη. Αν μείνεις και συνεχίσεις να ανέχεσαι αυτήν την κατάσταση, θα σε πνίγει και θα σε δηλητηριάζει συνεχώς...
9.9.2014 | 12:19
Σας παρουσιάζω τον πατέρα μου...:(
Πριν λίγο τσακώθηκα με τον πατέρα μου..Αυτή τη στιγμή και μόνο που τον γράφω έτσι μου 'ρχεται αηδία.Απλά μου είπε κάτι η μάνα μου(καλή και αυτή) και της αντιμίλησα αλλά δεν είπα κάτι τρομερό ούτε της πρόσβαλλα το είναι.Φυσικά ο άλλος την υπερασπίστηκε και με έβρισε τόσο πολύ που με έκανε σκουπίδι.Με είπε αρχίδι,μην σου γαμήσω τίποτα,πως ο,τι λέει αυτός θα γίνεται και εγώ επειδή είμαι κόρη του έχει το δικαίωμα να μου μιλάει όπως θέλει.Με απείλησε ότι θα με χτυπήσει,ότι θα φάω μπουνιές και μου απαγόρευσε να μιλάω.Έπειτα μου είπε πως όσο ζω στο δικό του σπίτι,θα κάνω ό,τι μου λέει και εγώ απλά θα υπακούω χωρίς να εκφέρω γνώμη.Όσο του την έλεγα,τόσο πιο πολύ εκείνος γινόταν θηρίο...:( :( :( Κρίμα..στεναχωρήθηκα που έχω τέτοιο πατέρα.Μετά ευχήθηκα να μην έχω καν πατέρα..δεν είναι η πρώτη φορά φυσικά που μου μιλάει έτσι.Στο παρελθόν με είχε αποκαλέσει σκουπίδι και μουνί.Αλήθεια!Είμαι 19 ετών κοπέλα και που μιλούσε σαν να ήμουν ο,τι πιο άχρηστο υπάρχει πάνω στη γη.Τί συναισθήματα μπορώ να τρέφω για έναν τέτοιο άνθρωπο,πείτε μου..:( Μακάρι να είχα άλλον πατέρα!
1
