ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λίγα χρονάκια (όταν σπόυδαζα) είχα ερωτευτεί μία καθηγήτρια μου και εννοείται πώς την έκανα αμέσως add στο facebook, έτσι ώστε να έχω κάποια επικοινωνία μαζί της αλλά κυρίως να χαζεύω τις φωτογραφίες της κτλ. Με δέχεται κι εγώ αρχίζω να ψαχουλεύω το προφίλ της όπου προς έκπληξη μου διαπιστώνω -και αργότερα επιβεβαιώνω- ότι είναι ομοφυλόφιλη. Ενώ με είχε αντιληφθεί, σίγουρα αυτό με έκανε χαρούμενη και ίσως λιγάκι πιο αισιόδοξη, από την άλλη έβλεπα την καθηγήτρια μου να είναι επιφυλακτική και απόμακρη απέναντι μου. Πράγμα που το βρίσκω πολύ λογικό από την στιγμή που είμαι μαθήτρια κι εκείνη καθηγήτρια ενώ παραλληλα ήταν αραβωνιασμένη με γυναίκα. Εγώ προσωπικά δεν εκανα κάτι ώστε να την φέρω σε δύσκολη θέση. Ίσως μόνο το διακριτικό βλέμμα που της έριχνα. Η καθηγήτρια μου ήταν ο μόνος λόγος να παρευρίσκομαι στη σχολή μου. Την σκεφτόμουν συνέχεια, όλες τις ώρες της ημέρας και στα μαθήματα της ήμουν πάντα συνεπής. Εκείνη ήρθε στο τελευταίο έτος κι εγώ θα τελείωνα. Ειλικρινά από τη μία ήθελα να κοπώ έτσι ώστε να μπορώ να συνεχίζω να την βλέπω αλλά τελικά μαθαίνω ότι δεν διδάσκει άλλο πια στη σχολή και ένιωσα μία ανακούφιση. Αποφάσισα να της στείλω μήνυμα και μου απαντάει ωστόσο είχαμε μία τυπική και σύντομη επικοινωνία. Περνάει κάποιος καιρός και της ξαναστέλνω, δεν μου απαντάει. Έκτοτε δεν ξαναέστειλα γιατί δεν ήθελα να γίνω ενοχλητική. Κάποια στιγμή παρατηρώ ότι με αφαίρεσαι από τους φίλους της και πραγματικά στεναχωρήθηκα. Την εψαξα και της εκανα αιτημα, με αγνόησε. Την ξαναέψαξα, δεν την βρήκα και σκέφτηκα ότι με μπλόκαρε. Περνάνε ένα-δύο χρόνια και την πετυχαίνω σε ένα γκρουπ που είναι και αυτη μέλος. Για την ακρίβεια έμπαινα συχνά σε αυτό το γκρουπ μηπως και την πετύχω γιατί έκανε πολλές αναρτήσεις εκεί και ήταν μία απο τις διαχειρίστριες. Μετά απο πολλή σκέψη ενώ είχε περάσει και μήνας της κάνω αίτημα ενώ η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα. Προς μεγάλη μου έκπληξη με δέχεται μέσα στα επόμενα λίγα λεπτά. Ανακούφιση. Έχει γενεθλια, της στέλνω ευχές, δεν μου απαντάει. Ξανατσεκάρω τις επόμενες μέρες, τα ίδια και πάλι στεναχώρια. Όπως ήταν αναμενόμενο ούτε εκείνη μου έστειλε ευχές. Χαζεύω και ξαναχαζεύω μέρα παρα μέρα το προφίλ της, βλεπω τις φωτογραφίες της, βλέπω ότι έκανε το όνειρο της πραγματικότητα. Μου είχε πει ότι ήθελε να ασχοληθεί με τους λατινικούς χορούς, πήγε Ισπανία και το έκανε και ΜΠΡΑΒΟ της! Η Ισπανία ένας απο τους αγαπημένους της προορισμούς. Επιτέλους κάποια στιγμή παίρνω την απόφαση να σταματήσω να την σκέφτομαι γιατί ήξερα πλέον ότι δεν πρόκειται ποτέ να γίνει κάτι. Πράγματι το έκανα, προχώρησα και δεν ήταν καθόλου μέσα στο μυαλό μου, ούτε είδα καθόλου το προφίλ της κτλ. Δυστυχώς αυτό δεν διήρκησε αρκετά και επισκεπτόμουν το προφίλ της αν και πολύ λιγότερες φορές αλλά στην ουσία δεν έπαψα ποτέ να την σκέφτομαι. Το τελευταίο διάστημα πέτυχα κάποιες φωτογραφίες της με την γυναίκα της από το ταξίδι του μέλιτος. Νομίζω ότι καταβάθος δεν την έχω ξεπεράσει ακόμα, κι ας ψάχνομαι.ΥΓ 1: Και για να σας προλάβω δεν είναι ψέματα γιατι όλα αυτά που γράφουν μεταξύ τους δεν το διατυμπανίζουν αλλά αντιθέτως είναι παρα πολύ διακριτικες και κανείς δεν θα το καταλάβαινε.ΥΓ 2: Συγνώμη για το κατεβατό και ευχαριστώ όσοι το διαβάσατε.