ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ούτε ένας μήνας δεν έμεινε μέχρι να γυρίσω. Δε ξέρω αν το θέλω... τουλάχιστον εδώ, μακρυά σου, κουτσά στραβά, υπάρχουν στιγμές που δε σε σκέφτομαι. Όταν θα μαι τόσο κοντά σου όμως, πόσο εύκολα θα μπαίνεις στο μυαλό μου; και πόσο δύσκολα θα βγαίνεις... Ίδια παρέα, ίδια στέκια, σίγουρα θα σε δω. Ανυπομονώ... όμως μόνο για τις στιγμές που έχω φανταστεί στο μυαλό μου. Θα έρθουν να με πάρουν από το αεροδρόμιο, θα θελα να σαι κι εσύ μαζί. Και μετά θα πάμε να γιορτάσουμε τα γενέθλια του φίλου μας, εκεί θα είσαι σίγουρα. Ας με πάρεις να με φιλήσεις, να με χορέψεις, να με κρατήσεις λίγο μακρυά από τους άλλους επειδή σου έλειψα μωρέ. Και τις επόμενες μέρες να τις περάσουμε αγαπημένοι, μην αποφεύγουμε ο ένας τον άλλο πάλι... Κι ας χωριστούμε ευγενικά μετά, να συνεχίσουμε τις ζωές μας, ο καθένας στη χώρα του, χωρίς κακίες, χωρίς δάκρυα.Όμως ξέρω τι θα συμβεί πραγματικά... Θα βρεθούμε εκεί, θα με χαιρετήσεις ψυχρά και δε θα μου ξαναμιλήσεις μέχρι το τέλος της βραδιάς... Κλεφτές ματιές που θα πετάμε ο ένας στον άλλο, όμως θα προσέχεις, να μη μου δίνεις ελπίδες επειδή θα φύγω πάλι. Και θα σαι απόμακρος μέχρι και τη τελευταία στιγμή, γιατί με διαβάζεις σαν ανοιχτό βιβλίο και θα ξέρεις τι θέλω από σένα. Κι εγώ κάθε βράδυ θα τουρτουρίζω στο κρεβάτι μου, επειδή εσύ θα είσαι η πρώτη και η τελευταία σκέψη κάθε μέρας μου...Είναι κρίμα που δεν ένιωσες όσα ένοιωσα εγώ... Το ξέρω ότι νοιάζεσαι, αλλά τι να το κάνω; Δεν είμαι φίλη σου, κι ούτε θα γίνω. Εγώ σ'ερωτεύτηκα, σε άφησα να δεις μέσα μου πράγματα που δεν είχε δει κανένας άλλος. Το να νιώθεις "αρκετά για να μη θες να με πληγώσεις" δε μου λέει τίποτα... Εγώ πόνεσα για σένα. Να ξέρεις πως όταν αγνοείς το πρόβλημα δε το εξαφανίζεις. Πιο πολύ με πλήγωσες αποφεύγοντας με. Δε πειράζει, άξιζες όλα όσα έδωσα για σένα...