ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μ αρέσουν τα χρώματα... Με κόκκινο έβαφα τα καμώματα και τις τρέλες του έρωτα… Με γαλάζιο τον άπιαστο –σαν τα όνειρα– ουρανό μου! Με μπλε, ποια άλλη παρά τη θάλασσα, που ανοιγόταν μπροστά μου και με ταξίδευε. Με κίτρινο τις μέρες εκείνες που δεν ήξερα τι μου γίνεται… Με πράσινο την ασύγκριτη φύση που λάτρευα. Με γκρίζο τα κουρέλια της καρδιάς μου… Με μαύρο τη ψυχή μου όταν την έπιανε πανικός. Και με άσπρο την ελπίδα!Κι αν κάποιες φορές μας έβγαιναν πιο σκούρα κι άλλες πιο ζωντανά, ήταν πάντα χαρούμενα γιατί το κάναμε με αγάπη και χαμόγελο! Χαμόγελο λοιπόν! Αυτό είναι. Αυτό θέλω. Αυτό το χρώμα ψάχνω. Το καθάριο, το λαμπρό, το φωτεινό, το υπέροχο χρώμα που έχει ένα χαμόγελο… Για τη ζωή μου, για να τη χρωματίζω πλέον –εκείνη και τις στιγμές της– μ’ αυτό.Πλατωνικός έρωτας? ίσως... αλλά το μυαλό κάνει δικά του σενάρια και εκεί σε έχω όπως θέλω εγώ!γιατί εσύ απλά με θέλεις μόνο σαν φίλη!