ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τι κάνεις όταν λογική σου λέει ότι τέλος η ιστορία, αλλά το συναίσθημα είναι εκεί να σε κάνει να σκέφτεσαι συνεχώς τρόπους να γυρίσεις; Τι κάνεις όταν το συναίσθημα σε έχει οδηγήσει ήδη πολλές φορές να κάνεις κινήσεις επαναπροσέγγισης που δεν εκτιμήθηκε καμία και πληγώθηκες πολλές φορές; Και τότε έρχεται η λογική να σου πει δεν βγάζει πουθενά το βλέπεις, αρκετά προσπάθησες. Αρκετά πληγώθηκες. Μα το συναίσθημα δεν σταματά να σκαρφίζεται συνεχώς νέους τρόπους. Οι οποίοι πάλι δεν θα εκτιμηθούν και πάλι θα έρθει η λογική να σου πει "εγώ σου τα έλεγα, δεν με άκουσες" και φαύλος κύκλος. Πως σταματάς τον φαύλο κύκλο? Πως μπορείς να βάλεις την λογική μπροστά και να αφήσεις πίσω το συναίσθημα; Πως σταματάς αυτή την σύγκρουση λογικής και συναισθήματος;