ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

στο σπίτι με τους γονείςχωρίς δουλειάμε το πτυχίο τώρα μετά από χίλια χρόνια με χάλια βαθμούςχωρίς φίλους... φίλους από αυτούς που μπορείς να πάρεις και μες στη νύχταμε σχέση αλλά που έχει κάπως ρουτινιάσειμε διάθεση στον πάτομε τους φόβους να νικάνε τα όνειραμε την κατάθλιψη να νικά την όρεξη για ζωή.. να μαι εδώ. Να σηκώνομαι πανικόβλητη μες στον ύπνο για το μέλλον που τόσο φοβάμαι, για το παρελθόν που με οδήγησε σε ένα ανυπόφορο παρόν. Κι όμως κοιτάζω πίσω και βλέπω ότι ξεπέρασα πράγματα.. Αλλά ρε γαμώτο τόσο σκατά δεν ήταν τα πράγματα ποτέ. Ή ακόμα κι αν ήταν ήμουν πιο μικρή και δεν είχα και τον πανικό πως περνάν τα χρόνια, και δεν είχα το άγχος με το τι θα κάνω στη ζωή μου τόσο έντονο.. Τώρα με τρώει η καθημερινότητα.. Πρέπει να βγω επειγόντως από αυτήν την κατάσταση αλλιώς θα τρελαθώ....