ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου έχει φερθεί πού ασχημα. Λεκτικά, ψυχολογικά, τα 2 πρωτα χρονια της σχεσης μας, με εφαγε...Ενοχικη και χαζη μαζι εγω, δεν κατάλαβα ποτέ οτι με δουλεύει.. Πίστευα οτι κανω κατι λαθος..Τρελαμενη με τη δουλεια μου και με την κουραση δεν ειχα χρόνο να σκεφτώ..Στον τριτο χρονο σχεσης, ουσιαστικα βρισκομασταν 2 φορα το διμηνο. Και αυτο με το ζορι.Τωρα που ιμαι ανεργη και εχω χρονο, εχει αλλαξει, θελει να με βλεπει και ειναι γλυκος. Μολις ομως παω να κοιταξω τον εαυτο μου, να παω ενα ταξιδακι, μια βολτα σε θειους θειες, αλλαζει και κλεινεται. Δεν μιλαει, μου κραταει μουτρα.Κουραστηκα να μου κραταει μουτρα.Εχω λιγες μερες και βλεπω στον υπνο μου το παρελθον.Θυμηθηκα ποσες φορες με εχει προσβαλλει για το σωμα μου, για τα ρουχα μου, ενω το αλλο λεπτο με φιλαει και με λεει αγαπη του.Χιλιες φορες να ηταν κακος μονο και καθικι. Θα ειχα 800 αλλοθι να φυγω και να μην ξαναγυρισω.Αυτο το πισωγυρισμα και αυτη η ανωμαλια, μονο σε μενα περναει.Γιατι εξομολογουμαι, ειμαι αδυναμη και ερωτευμενη. Πολυ ερωτευμενη.Πριν λιγο θυμηθηκα την εκφραση που ειχε οταν καναμε ερωτα. Μια εκφραση αηδιας. Ωσπου πειστηκα οτι ειμαι ενα ζωο ασχημο, μια σαυρα.Πριν μια βδομαδα βγηκα εξω. Μου την επεσαν 3 ατομα. Με σχολια υπερ του δεοντος κολακευτικα.Πριν λιγες μερες, με θυμηθηκε ενα; φιλος απο τη σχολη. Ειναι ακομη ερωτευμενος μαζι μου. Ειμαι η πιο ωραια κοπελα που εχει δει.Σημερα το πρωι κανονισα ενα επαγγελματικο ραντεβου, και ενιωσα τα ματια του συνομιλητη (1.90, ξανθος, κουκλος), να με κοιτα και να λιωνει..Η λογικη μου λεει, πως δεν πρεπει να ειμαι τοσο ασχημη, Και αν ειμαι, γιατι μενει μαζι μου. Γιατι προτιμα να κανει ερωτα με μια κοπελα και να κλεινει τα ματια, απο το να κανει με οποια θελει με ανοιχτα.Θελει να με κανει να τον χωρισω εγω;Του το ειπα και αυτο και πηγα να φυγω και με αφηνε..Θελει να με εκδικηθει για κατι;Εχω δωσει οτι εχω και δεν εχω...Ειναι κολλημενος με αλλη και παιζει;;Ειναι σαδιστης.Εγω ξερω οτι εδω και 5 χρονια, ξαπλωνω καθε βραδυ στο κρεβατι με κλαμματα. Καθε φορα που ειναι αλλη κοπελα στην παρεα και βλεπω ποσο ωραια της μιλα, παω στο μπανιο και κλαιω. Και μετα βαφομαι να μην καταλαβουν τιποτα στην παρεα.Καθε πρωι που ξυπναω κοιταω το κινητο να δω αν πηρε. δεν παιρνει ποτε. 10 φορες μονο μου εχει τηλεφωνησει (1ος) το πρωι, και ηταν για ερωτηση (τι να πει στο Ικα, τι να πει στον ΟΑΕΔ, που ειναι το ταδε μαγαζι). Ποτε ενα τηλερωνο να δει τι κανω. Αυτο. Τιποτα αλλο.Επισης σκεφτομαι και κλεινω.Τα καθικια αγορια, δεν πονατε; Οταν πληγωνεται ετσι καποια που σας δειχνει τοση αγαπη, δεν πονατε;Κι αν δεν πονατε, δε βαριεστε; Να φυγετε;Επισης...Ο ερωτας ειναι τυφλος.. Αλλα ειναι και ηληθιος; Τοσο πολυ...;Ακομη...Πως να βρω δυναμη και απο που να ξεπερασω τη μορφη του;Πως να φυγω με ανωδυνο τροπο και να ηρεμησει η ψυχη μου;Πως να απομακρυνθω χωρις να με εκδικηθει; Γιατι ειναι φοβερα εκδικητικος..Πως να ωριμασω θεε μου, μηπως βρω μια ηρεμια...Και πως θα μπορουσα και εγω να εκδικηθω να νιωσω οτι πηρα το αιμα μου πισω;Ουφ... Τα πα...