13.10.2014 | 15:53
Λοιπόν
Σήμερα δεν θα μιλήσω για σένα που ο έρωτάς μου δεν είχε ανταπόκριση, ούτε για εσένα που δεν μπορώ να ξεχάσω.Δεν θα μιλήσω για σένα που ΕΓΩ και μόνο εγώ είμαι ο λόγος που (αν και δν το θέλω )είμαστε χώρια ούτε για σένα που με θες απεγνωσμένα αλλά δν μπορώ να κάνω κάτι για να το βγάλω από μέσα σου (και που μεταξύ μας άδικα χάνεις το χρόνο σου, πίστεψε με).Σήμερα έχω να σου πω δυο πράγματα για την ψυχή μου. Είμαι ένας άνθρωπος που έχει βαθιά την αίσθηση του ανικανοποίητου. Αυτό είναι το κάρμα μου. Ότι και να κάνω δν είναι αρκετό, πάντα θα υπάρχει κάτι ακόμα. Είμαι ένας άνθρωπος που έχει δεχτεί πολλές προσβολές αλλά τις άντεξε και ανέβηκε σε μέρη που πολλοί ονομάζουν κορυφές. Είμαι ένας άνθρωπος που νιώθει οτι δεν μπορεί να στηριχθεί πουθενά, όχι γιατί δν υπάρχει κάποιος να μου δώσει το χέρι του αλλά γτ φοβάμαι( και είμαι σχεδόν σίγουρη) ότι δεν θα αντέξει το βάρος μου αυτό το χέρι, δν θα απαλύνει τον πόνο μου. Είμαι αυτή που με θαυμάζω και με αντιπαθώ περισσότερο.Και αν κάτι μου έμαθε ο χρόνος είναι ότι δεν παίρνεις σχεδόν ποτέ ότι δίνεις.