15.10.2014 | 19:02
Χμμμ
Εξομολογούμαι με κάθε ειλικρίνεια πως όσο παράλογο και να ναι αυτό που επιθυμώ θα θελα μια φορά να έρθει, να με δει να τον δω να ησυχάσω, να μην είναι τόσο κότα. Τώρα είμαι πολύ θυμωμένη μαζί του, για την απουσία του, για το ότι κοιτάει μόνο αυτός να ναι καλά. Για το ότι είναι δυνατόν και πίστεψε ότι ήμουν ικανή για τέτοια κατινιά, για όλα. Κι είμαι πολύ θυμωμένη μαζί μου που δεν έφυγα πριν δεθώ, που ανέχτηκα για να μην δεθεί, που τώρα δεν ξέρω πως να ξεφύγω και πως να ηρεμήσω χωρίς να θελήσω να του σπάσω τα μούτρα κι ας φταίω κυρίως εγώ!