ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελικά όλα είναι δρόμος ή κύκλος...? Υπάρχει αρχή , μέση και τέλος ή απλά μια μικρή παράκαμψη από έναν χωματόδρομο? Όπως και αν είναι πάντως η ζωή ξέρει… Ξέρει πώς να σε πετάει από το ένα άκρο στο άλλο , πώς να σε σπρώχνει αλλού από εκεί που θέλεις… Για να σε γεμίσει εμπειρίες ? Να σε κάνει πιο δυνατό…? Μπορείς να κάνεις και αλλιώς? Σίγουρα…Το κατά πόσο πραγματικά θέλεις ή έχεις τα κότσια να το κάνεις, παίζεται… Και δυστυχώς παίζεται σε ένα άνισο παιχνίδι που το πλεονέκτημα δεν είναι υπέρ σου… Θα κερδίσεις τελικά? Έτσι φαίνεται ή τουλάχιστον έτσι θα το κάνεις να φανεί…Ξέρει… Αλλά βλέπεις τα κομμάτια του παζλ σου τα δίνει ανακατεμένα … Τρέχα γύρευε δηλαδή. Και να ήξερες κιόλας τι ,να αξίζει τον κόπο…Και όταν τελικά καταλάβεις ότι ο κύκλος έκλεισε και πρέπει να ξεκινήσεις άλλον , τα κομμάτια που μάζεψες που στο διάτανο τα βάνεις? Αφού ξέρει γιατί δεν μας λέει να τελειώνουμε!! Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα κρατάς, τα προσέχεις και τα αγαπάς σαν κόρη οφθαλμού…Είναι δικά σου, μόχθησες για να τα κάνεις δικά σου και σίγουρα δεν πρέπει να τα καταχωνιάσεις….Πρέπει να τα έχεις συνέχεια μαζί σου, να σου θυμίζουν όλες εκείνες τις όμορφες και δύσκολες στιγμές που πέρασες για να τα αποκτήσεις…Πρέπει…Γιατί πρέπει? Βάλτα μια φωτιά και πάμε για άλλα!!Και ποιος θα σου πει ότι κάνεις βλακεία? Προφανώς και δεν υπάρχει κάποιος να σου αποδείξει ότι είσαι λάθος…Πρόσεχε όμως, είσαι σίγουρος ότι αυτό θες? Δεν ξέρεις ε? Μην κουράζεσαι…Δεν θα μάθεις ποτέ...Και καλά θα κάνεις, γιατί όπως λέει και ο Χαραλαμπίδης , είναι ωραίο να μαζεύεις στιγμές…Μπορεί να είναι σκληρό, αλλά κάθε φορά που θα θές να ξεφύγεις τσουπ (!) να σου μπροστά μια τεράστια συλλογή!! Έτσι και αλλιώς να ξεφύγεις να πας πού? Τα πράγματα θα κυλίσουν όπως αυτά θέλουν…Η ζωή ξέρει! Την εμπιστεύεσαι …?