ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω πρόβλημα με το άγχος .Δεν με αφήνει να κάνω τίποτα..αγχώνομαι με το παραμικρό . Εντάξει,το ξέρω ότι όλοι οι άνθρωποι αγχώνονται λίγο-πολύ αλλά εγώ δεν το ΑΝΤΕΧΩ άλλο πια..Όταν αγχώνομαι νιώθω πως θα λιποθυμήσω..ζαλίζομαι..τα χέρια μου τρέμουν..στεγνώνει το στόμα μου και η φωνή μου αλλάζει . μπερδεύω τα λόγια μου ή μιλάω πολύ γρήγορα..νιώθω ότι θα κάνω εμετό και τα μάτια μου βουρκώνουν. Είναι φυσιολογικά όλα αυτά;; Δεν μπορώ ούτε στο τηλέφωνο να μιλήσω όταν βρίσκομαι σε δημόσιο χώρο...Ακόμη, όταν βγαίνω έξω, δεν μπορώ να παραγγείλω αυτό που θέλω και λέω στους άλλους να παραγγείλουν για μένα . Δεν θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής..το απεχθάνομαι. Φοβάμαι ότι θα πω κάτι λάθος και θα γελάσουν...Ούτε στον δρόμο δεν μπορώ να κυκλοφορήσω χωρίς κάποιον δίπλα μου για να μπορώ να κρύβομαι..Όταν δεν έχω κάποιον μαζί μου είναι σα να ζω έναν εφιάλτη .Νιώθω πως όλοι με κοιτανε και σκέφτονται τα χειρότερα για μένα..κοιτάω κάτω και προχωράω όσο πιο γρήγορα μπορώ..Δεν θέλω να συνεχίσω να ζω έτσι..Δεν μου αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής .Προσπαθώ να μην αγχώνομαι αλλά πώς στο καλό να το καταφέρω αυτό;; μου είναι πάρα πολύ δύσκολο..Συγγνώμη αν σας κούρασα απλώς ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου..