3.11.2014 | 17:39
Αυτός ο αντικοινωνίκος τύπος...
Με έχει τρελάνει για τα καλά. Είμαι καταχαρούμενη μόνο και μόνο γιατί μου μίλησε ,γιατί με ακούμπησε...Δεν χρειάζεται να περιγράψω την χαρά μου όταν μου χαμογελάει.Απολαμβάνω να τον βλέπω να κάθεται μόνος στο θρανίο του και να λύνει ασκήσεις, δεν χορταίνω να ακουώ την φωνή του (μιλάει και λίγο...),όταν θυμώνει και αρχίζει να φωνάζει δεν ξέρω γιατί αλλά λιώνω. 'Ο,τι και να κάνει με πορώνει ! Σήμερα στην πορεία που ξεμείναμε μόνοι μας και του ζήτησα να πάμε πιο μπρόστα και με αγκάλιασε απάλα από τον ώμο και με οδήγησε μπροστά, χωρίς υπερβολή τον ερωτεύτηκα. Πραγματικά θέλω να μπω στην ζώη του , θέλω σε'μενα να μιλαει ,θέλω να προτιμά την παρέα μου από την μοναξία του .Νόμιζω πως την έχω πατήσει άσχημα, για πρώτη φορά ,πότε πριν δεν μου άρεσε κάποιος. ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ Η ΚΟΠΕΛΑ ΤΟΥ !