ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξηγήστε μου πως μπορεί κανείς να κατορθώσει το εξής: Να μείνει στην ίδια παρέα και να γίνει φίλος με ένα άτομο που έχει όλα τις χάρες του κόσμου (και χαρούμενο, και αστείο, και καλόκαρδο, και κοινωνικό), με το οποίο πολύ θα ήθελε να ναι κάτι παραπάνω. Πώς μπορείς να πεις "το ξέρω πως δεν πρόκειται ποτέ να αρέσω σε αυτό το άτομο" αλλά αφού αξίζει πάρα πάρα πολύ και για φίλος, θα προσπαθήσω να γίνουμε τουλάχιστον φίλοι, αφού έτσι κι αλλιώς δεν μπορώ να αποφύγω τη συναναστροφή μαζί του? Και πως μπορείς να σκεφτείς λογικά και να κρατήσεις τα θετικά στοιχεία που παίρνεις από αυτή τη συναναστροφή και να μην σε νοιάζει άμα του αρέσουν άλλες κοπέλες, άμα φλερτάρει άλλες κοπέλες?