ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποτέ κανείς δεν παντρευεται τον μεγαλό του έρωτα,όπως και εγώ που το καλοκαιρι που μας περασε θα παντρευομουν με εναν ανθρωπο που αν και ακαταληλος σκεπτομενη λογικα απο την μία αλλα με τεράστια καψουρα κ αγαπη απο την αλλη για αυτον δεν τον παντρευτηκα κ εννοειται οτι χωρισαμε για καποιους λογους,αν και οντας λιγο κολλημενη ακομα,και προσπαθωντας να ισσοροπησω,και να παλεψω με ενοχες και πρεπει και αν εκανα καλα,και ολα αυτα,προσπαθώ να νοιωσω πραγματα για καποιον αλλον,δηλαδη ειμαι με καποιον που μου αρεσει και μου δημιουργει μια σχετικη ασφαλεια,τελικα αναρωτιεμαι ομως αν ειναι αυτο που επιζηταμε,υστερα απο ψυχοφθορες σχεσεις που μας εκαναν να τρεχουμε,τελικα οταν εχουμε την ασφαλεια και την ηρεμια σε μια σχεση δεν πολυγουσταρουμε,ή η δυσκολια και το να μας τρεχει καποιος μας εξιταρει?Τελικα ομως απο οτι η ιστορια τελικα δειχνει δεν παντρευομαστε τον μεγαλο μας ερωτα,παιρνουμε καποιον αλλον και καπου σε μια μικρη γωνια της καρδιας μας υπαρχει κ αυτος..κατι σαν απωθημενο..με ενα μεγαλο ερωτηματικο..