ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό το κείμενο είναι για σένα, ναι ναι για σένα… Μάλλον δεν θα το δεις ποτέ και ίσως να είναι καλύτερα έτσι …η πάλι όχι…Η ιστορία μας ξεκίνησε με το ίδιο μας το τέλος. Με την ετυμηγορία της να χτυπάει απειλητικά το χέρι στο τραπέζι. Απόσταση! Και μένει μόνο η ιστορία. Και τα όνειρα Τώρα πια ξέρω πως είμαι η μόνη που θυμάται και πως δεν θα σε ξαναδώ. Δεν θες να θυμάσαι. Δεν πειράζει, θα θυμηθώ εγώ και για τους δυο μας. Θυμάμαι τις συζητήσεις μας, αυτές τις συζητήσεις που ο χρόνος έπαυε να υπάρχει. Θυμάμαι το βλέμμα σου που με έκανε να νιώθω τόσο εκτεθειμένη μπροστά σου… Δεν υπήρχε κανείς άλλος παρά μόνο εσύ κι εγώ. Και μετά το τρένο να με παίρνει μακριά σου, και ένα φυλαχτό που έλεγες ότι ξέχασες να μου δώσεις.. Θυμάσαι; Κι ήταν η σιωπή που επικράτησε για χρόνια. Και τότε τη σιωπή έλυσε μια βροχή από αστέρια. Θυμάσαι την μουσική που έμπλεκε με τις φωνές και τα φιλιά μας; Τις ταινίες που βλέπαμε; Τις βόλτες μας στην Πλάκα και στο Φλοίσβο; Τα γέλια μας; Τις νύχτες που χωνόμουν στην αγκαλιά σου; Θυμάσαι τη ζέστη του καλοκαιριού που δεν άντεχες; Θυμάμαι το τζάκι. Τον πίνακα. Τις φορές που περίμενα στα κτελ και μετρούσα τα λεπτά και τις ώρες για να έρθω κοντά σου. Θυμάμαι και εσένα, ναι. Το πρόσωπό σου. Το χαμόγελό σου. Τη φωνή σου. Σαν να την ακούω τώρα, αυτή τη στιγμή. Το πνιχτό αντίο. Σιωπή και δάκρυα που πότισαν το πρόσωπό μου. Και τότε ήθελα να σε αγκαλιάσω τόσο σφιχτά και να σου πω μη με αφήσεις να φύγω… Όμως δεν το έκανα.. Και έψαχνες με το βλέμμα σου να με βρεις καθώς χανόμουν… Και μετά πόνος. Και ένας ατελείωτος δρόμος, ο δρόμος της επιστροφής. Θυμάμαι εκείνο το βράδυ που με ρώτησες αν είμαι καλά. Σου είπα ψέματα λοιπόν. Πονούσα και έκλαιγα βουβά διπλωμένη στα δυο στην άκρη του κρεβατιού. Δε μπορούσα όμως να κάνω κάτι άλλο. Είχα τόσα να σου πω και τίποτα ταυτόχρονα. Ήδη όμως είχες αποφασίσει εσύ και για τους δυο μας… Άργησα να καταλάβω ότι κάποια πράγματα είναι θέμα επιλογών, και όχι συνθηκών. Όταν είσαι πραγματικά ερωτευμένος μικρέ μου δεν υπάρχει λογική. Δεν χωρούν σκέψεις και αμφιβολίες. Αγγίζεις το χέρι του άλλου μέσα στη νύχτα και ξεχνάς όλα τα προβλήματα του κόσμου… Κάτι όμορφο έχει γεννηθεί… Που σε κάνει να θυμηθείς όλα εκείνα που με τόσο κόπο έκρυβες μέσα σου…