ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι δύσκολος άνθρωπος,το παραδέχομαι.Δεν κάνω εύκολα φίλους-ες και τους έχω από παιδί.Στην ίδια γειτονιά μεγαλώσαμε,στην ίδια πολυκατοικία.Ήμασταν τυχεροί-ες,γιατί τότε όλοι μαζί,την ίδια χρονιά γεννηθήκαμε κι άντε να υπάρχει μια διαφορά κάνα 2 χρόνια πάνω και κάτω ο ένας απ'τον άλλον.Είχαμε έρθει σε στιγμές που όταν κάποιος πάθαινε ανεμοβλογιά οι μητέρες μας να μας πηγαίνουν στον αρρωστούλη για να κολλήσουμε και να την περάσουμε ως παιδιά.Με τα χρόνια μείναμε δεμένοι.Το ίδιο δημοτικό,γυμνάσιο,λύκειο και μπορεί κάποια στιγμή να φύγαμε για να σπουδάσαμε αλλά ξαναγυρίσαμε στα ίδια μέρη.Και τώρα; Τώρα τι; Σκορπίσαμε στον κόσμο για να μπορέσουμε να έχουμε μέλλον στην ζωή μας.Η οικονομία της χώρας που άλλοι την κατάντησαν έτσι μας χώρισε.Αλλά μας χώρισε αλήθεια; Όχι! Δεν τα κατάφερε! Και είναι ο μόνος λόγος που αγαπώ το ίντερνετ.Υπάρχει επικοινωνία μεταξύ μας.Μιλάμε,συνεχίζουμε να αγαπιόμαστε όπως τότε.Εξαιτίας αυτού του εργαλείου.Και ξέρω ότι αν και το facebook μου προτείνει συνεχώς άγνωστους "φίλους",εγώ αν κι έχω μόλις 20,ξέρω ότι είναι οι αληθινοί μου φίλοι!Γιατί το ίντερνετ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σωστά αρκεί να το θέλει ο καθένας από εμάς.