ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν έχω κάτσει ποτέ να τα βάλω σε σειρά νομίζω ξεκινάει από παλιά, από τότε που τα αλλά παιδιά πίστευαν στον άγιο Βασίλη και εγώ όχι.Βλέπεις δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο. Κάπου εκεί νομίζω κατάλαβα όχι συνειδητά την ματαιότητα αυτής της γιορτής και άρχισα να τα αντιπαθώ.Με το πέρασμα του χρόνου και όσο μεγάλωνα τόσο αυτή η γιορτή με καταπίεζε ακόμα περισσότερο.Τα χαμογελά στους δρόμους οι πολύχρωμες βιτρίνες, η με το ζόρι χαρά. Όλη η Αθηνά μεταλλάσσονταν σε μια διαφορετική πόλη,μια πόλη σχεδόν που ξεπηδούσε από χολιγουντιανή ταινία.Τα Χριστούγεννα η μόνη εποχή του χρόνου που όλες οι ευχές μας γίνονταν μαγικά πραγματικότητα γιατί έτσι μου είχαν πει κάποτε.Και εγώ πάντα τόσες πολλές προσδοκίες, μια φορά να έρθει μια χρονιά να μπορώ να ζήσω και εγώ έτσι χωρίς προβλήματα, σκοτούρες σαν σε ταινία. Άλλα κάθε χρόνο τα ιδία, ποτέ τα πράματα δεν άλλαζαν μαγικά και πάντα μια τεράστια απογοήτευση.Αποφάσισα πως τέλος οι τσάμπα προσδοκίες για εμένα, τίποτα δεν πρόκειται να έρθει μαγικά.Θα αφήσω όλους τούς υπολοίπους να χαίρονται με δανεική χαρά και απλά θα συνεχίσω να ζω την ζωή μου κανονικά, όμως σας παρακαλώ ολους εσας τους περίεργους για εμενα,όπως σέβομαι την επιθυμία σας να τα αγαπάτε σεβαστείτε και την δικιά μου και αφήστε με να τα μισω με την ησυχία μου.Μην μου επιβάλετε να ζω 2 εβδομάδες τουλάχιστον κάθε χρόνο την πιο μάταιη για εμένα γιορτή.