ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

34 χρονών, φρεσκοχωρισμένη με 2 μωρά.Αυτός σε διάσταση. Πέφτει je t'aime.Τρεις μήνες μετά γυρίζει η γυναίκα και το παιδί. Τους ανοίγει τις αγκάλες. Εμένα δε με αφήνει σε χλωρό κλαρί για τα επόμενα 5 χρόνια.(εγώ τράβα με κι ας κλαίω) Τα φτιάχνω με ένα καλό παιδί που με αγάπησε με τρέλλα, όμως ο παντρεμένος συνεχίζει να με κηνυγάει. Αναγκάζομαι και παίρνω τηλέφωνο σπίτι του. Το σηκώνει η γυναίκα του και τον ζητάω. Μου μιλάει και τον απειλώ ότι θα φτάσω μέχρι το σπίτι του αν με ξαναενοχλήσει. Το εκοψε. Περνάνε ακόμα πέντε χρόνια. Με το καλό παιδί παραλίγο να παντρευτώ αλλά....κέρδισε η μανούλα του.....Ο παντρεμένος με εντοπίζει στο fb μόλις έχω χωρίσει. Τα ξαναφτιάχνουμε. Αλλωστε δεν έχω και τίποτα καλήτερο. Αλλού έτρωγε, αλλού έπινε, κι αλλού το έδινε...μια χαρά!!!! Εγώ είχα το αφρόγαλο κι η άλλη τον κατιμά του!!!(πλυσιμο σιδέρωμα μαγείρεμα ροχαλιτά αφραγκίες κλπ) Και περνάνε ακόμα πέντε χρόνια. Και....με παρατάει για μια ακόμα φορά (κάθε δύο μήνες με χώριζε με διάφορες δικαιολογίες, συνήθως το παιδί, και ξαναμαεμφανιζόταν...)Το τελευταίο όμως πόνεσε. Αν και ποτέ δε μου έταξε ότι θα χωρίσει, μου είπε ότι...δε μπορεί να χωρίσει(λες και του το ζήτησα) γιατί δε μπορεί να χάσει το παιδί του (20 χρονών), αλλά κύρίως....ΤΙ ΘΑ ΑΠΟΓΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ σ αυτήν την ηλικία??? (είμαστε όλοι 49 χρονών). Τον κοίταξα και τον ρώτησα:"για εκείνη σε νοιάζει τί θα απογίνει....για μένα δε σε νοιάζει?" Η απάντηση ήταν...."εσύ δεν έχεις ανάγκη".... και έφυγε....ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΩ....ΠΩΣ ΠΟΝΑΕΙ ΘΕΕ ΜΟΥ!!!!!