27.11.2014 | 19:42
Οι ανεξίτηλες χαρακιές.
Με κατηγορούσε επειδή του έλεγαν ότι του τα φόραγα, με κατηγορούσε ότι είμαι υπερβολικά φερόμενη και μη άξια. Με διεκδικούσε στην ζωή του με κάθε τρόπο και σε στιγμές κρίσεως –ήμουν ότι το σημαντικότερο-.Τον εμπιστεύτηκα και έζησα μαζί του, μου κλείδωνε την πόρτα μέχρι να γυρίσει στο σπίτι από τη δουλειά του, μου όριζε τι θα φορέσω, που θα πάμε και που όχι. Φυσικά ούτε λόγος για επαφές πολλές μέσω κινητού με φίλες. Δεν υπήρχε φυσικά η περίπτωση επικοινωνίας με άνδρα. Τον αποκαλούσα φασιστή και περισσότερο ηλίθια εμένα που έκανα υπομονή για να με εμπιστευτεί. Τελικά όσα και εάν νομίζεις πως έχεις ζήσει κάθε εμπειρία σου δίνει την χαρακιά της. Έτσι για να αφυπνίζεσαι και μην είσαι ξερόλας ή απόλυτος. Αυτά που το ένστικτο σου απο την αρχή απορρίπτει καλό είναι να τα λαβάνεις υπ'όψιν.Όπως πολύ σοφά μου είπαν παθούσες –όχι ο άνθρωπος δεν αλλάζει, απλά καμουφλάρεται.