1.12.2014 | 19:05
<<Γονεις>>
Δυστυχως ή ευτυχως δεν χα ποτε καλη σχεση με τους γονεις μου,οταν εισαι μικρο παιδι δεν αντιλαμβανεσαι οτι αυτοι οι ανθρωποι θα αποτελεσουν την αιτια για τα περισσοτερα ψυχολογικα προβληματα σου ,πιστευεις οτι αυτοι οι ανθρωποι αποτελουν το προτυπο σου και καθως μεγαλωνεις συνειδητοποιεις οτι παρολο που χες καθε τι που επιθυμουσες τελικα δεν χες τους γονεις σου,ποτε δεν ηταν σε καθε σημαντικη μου στιγμη( αν ητανε θεμα υγειας η δουλειας θα το κατανοουσα αλλα συνηθως ητανε οτι βαριοντουσαν να ρθουν),τα πραγματα χειροτερεψανστην εφηβεια οταν ο πατερας μου εθιστηκε στα τυχερα παιχνιδια κ η μανα μου επαθε καταθλιψη ,απο τοτε η μανα μου καθε μερα με υποτιμα για τα παντα,με θεωρει η αιτια για τα παντα κ με βριζει μπροστα στους φιλους μου και οταν ειναι στις φιλες της θυμαται το ποσο εξαισιο παιδι χει και ο πατερας μου αποτελει αλλο ενα παιδι της οικογενειας του λες ντυσου φαε κανε μπανιο αλλιως δεν θα κανει τιποτα απο αυτα,χμμμ εγω τι κανω;; προσπαθω καθε μερα να βρισκω ενα λογο να σηκωθω απο το κρεβατι μου...