18.12.2014 | 14:43
Δεν απογοητεύομαι από τους ανθρώπους..
..γιατί δεν βοηθάω για να με βοηθήσουν, δεν αγαπάω για να με αγαπήσουν, δεν αγκαλιάζω για να με αγκαλιάσουν, δεν ακούω για να με ακούσουν ούτε για να απαντήσω.Βοηθάω γιατί αυτό είναι το φυσιολογικό για μένα. Μου δημιουργεί χαρά και με κάνει να νιώθω ο εαυτός μου.Αγαπάω γιατί μόνο αγάπη βγαίνει από μέσα μου για τους ''όμορφους'' ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή μου. Όλοι οι υπόλοιποι δεν υπάρχουν στη ζωή μου και δεν καταναλώνω ενέργεια για να νιώσω γι'αυτούς αδιαφορία και μίσος. Αποδέχομαι την ύπαρξή τους και τους αντιμετωπίζω μόνο όταν συναντιούνται οι δρόμοι μας.Αγκαλιάζω γιατί η σωματική επαφή είναι γαλήνη.Ακούω γιατί κατανοώ πως δεν περιστρέφεται όλος ο κόσμος γύρω από εμένα κι από τη γνώμη μου. Ακούω γιατί ο καθένας έχει μια πραγματικότητα που τον βαραίνει ή τον κάνει χαρούμενο. Τη γνώμη μου τη δίνω αν μου ζητηθεί ή αν συμμετέχω σε κάτι που απαιτεί ανταλλαγή απόψεων. Αν έχω άδικο θα το παραδεχθώ, θα ζητήσω συγγνώμη αν χρειαστεί. Αν έχω δίκιο θα προσπαθήσω να πείσω ή θα δεχτώ ότι ο συνομιλητής μου έχει αντίθετη άποψη και θα σταματήσει το debate εκεί. Δεν έχω σκοπό ζωής να πείσω την ανθρωπότητα να έχει τον δικό μου τρόπο σκέψης, ο καθένας έχεις τα βιώματά του.Κι έτσι δεν απογοητεύομαι από τους ανθρώπους. Γιατί τους δέχομαι όπως είναι και δεν προσπαθώ να τους αλλάξω. Γιατί δεν είμαι εγώ η σωστή κι αυτοί οι λάθος , γιατί δεν είμαι εγώ καλύτερη κι αυτοί χειρότεροι.Γιατί ο καθένας είναι ξεχωριστός.Αν μπορείς να αγαπήσεις κάποιον όπως είναι τότε τον αγαπάς και τον αποδέχεσαι. Αν δεν μπορείς τον αφήνεις να φύγει από τη ζωή σου. Να είσαι σίγουρος πως κάποιος άλλος θα τον αγαπήσει. Ουδείς αναντικατάστατος.Καλό μεσημέρι