ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποτέ δεν πίστεψα αυτό που λένε πως αν κάποτε συναντησεις το άλλο σου μισό το καταλαβαίνεις αμέσως... Μέχρι να τον συναντήσω... Είμασταν για λίγο μαζί πριν 3-4 χρόνια. Οι συνθήκες δε μας επετρεψαν να συνεχίσουμε τη σχέση μας και έτσι οι δρόμοι μας χώρισαν. Προχωρήσαμε και οι δύο στη ζωή μας,τη φτιάξαμε,την αλλάξαμε. Πόσο περίεργο όμως είναι εκείνο το συναισθημα που είχες τότε πως "αυτός είναι...τον βρήκες" να μην έχει χαθεί ποτε. Να υπάρχει παντα στο πισω μέρος του μυαλού σου. Ό,τι και αν συμβεί στη ζωή σου, ότι και αν αλλάξει αυτό το συναίσθημα να υπάρχει πάντα βαθιά ριζωμένο στα πιο απόκρυφα σημεία της ψυχής σου... Είχα πείσει τον εαυτό μου πως είναι η εμμονή του ανεκπλήρωτου μιας και μείναμε για τόσο λίγο μαζί.Η ζωή όμως τα έφερε έτσι που μιλήσαμε ξανά. Και αντί να του εκμυστηρευτώ εγώ αυτό το παράξενο ένστικτο που κατέτρωγε την ψυχή μου, μου το εκμυστηρεύτηκε αυτός. Δεν χρειάστηκε να εξηγήσουμε ο ένας στον άλλο τι ακριβώς ήταν αυτό το κατάλοιπο στη ζωή μας. Ήταν αμοιβαίο. Είμαστε όμως τόσο μακριά... Ποιός ξέρει τα αλλόκοτα παιχνίδια της μοίρας...