ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειπε ΔΕ ΧΩΡΙΣΑΜΕ, αλλα κανουμε διαλλειμμα... (κανει δηλαδη, εγω δνε ηθελα).Προχτες μου ειπε, "γιατι θες να πιεστω να ειμαστε οπως πριν;"Οταν του μιλαω στο τηλ. και τον καλω καπου ερχεται τρεχοντας. Αν ερθει στο τελος της βραδιας θα με βρισει πολυ ασχημα για κατι ασχετο...Του λεω γιατι δε με χωριζεις; Και λεει, "μου λειπεις, και σαγαπαω".Παω να τον αγκαλιασω δεν με αγκαλιαζει. Παω να τον φιλησω δε με φιλαει..Δε με καλει πουθενα..Δε θελει να πηγαινουμε βολτες.Οταν ειμαστε καπου κοντα με κοιταει και σκαλωνει..Ξερω αν τον γεμισω κομπιμεντα θα ερθει καπου μαζι μου και θα περασουμε καλα.. ΝΑ το κανω;Αν λιγο ξεφυγω θα με προσβαλλει ανετααααααα....Επισης δεν μπορω να δωσω κατι αλλο...Ειμαι αδεια.. Με αδειασε..Αλλα τον αγαπαω πολυ... Οχι για το πως μου φερεται.. Για ολο το αλλο. Τον θαυμαζω σα χαρακτηρα, σαν τρόπο ζωης σαν όλα...Κριμα...Ας μουπει καποιος τι να κανω..; Αφου βλεπω ψιλο γουσταρει. Δνε πεθαινει, αλλα οταν παει να νιωσει μπολοκαρει το συναισθημα του απο μονος του...Γιατι το κανετε αυτο οι αντρες;