ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν , χτες μεσημέρι πήγαινα στο ψιλικατζίδικο (ναι χτες ήταν ανοιχτό), η περιοχή είναι κάπως ερημική και οι δρόμοι συνήθως άδειοι εκεί που περπάταγα βλέπω ένα παιδί στην ηλικία μου (18), με κοίταγε τον κοίταγα θεώρησα πρέπον να σκάσω ένα χαμόγελο. Τότε αυτός γύρισε απότομα από την άλλη. Εν τω μεταξύ εγώ ανέβαινα τις σκάλες του μαγαζιού και τον είδα από την τζαμαρία να έχει σταματήσει,να με κοιτάει να χαμογελάει και να τρίβει το σαγόνι του. Και μετά άτομα στην ηλικία μου παραπονούνται γιατί είναι μόνα! Αν σου χαμογελάνε και εσύ γυρνάς από την άλλη ενω κολακέυτηκες τι να σου κάνω; Άμα μας χαμογελάσει μια γιαγιούλα ανταποδίδουμε αν όμως μας χαμογελάσει κάποιος της ηλικίας μας γυρνάμε αλλού fuck logic! Αν δεν τον έβλεπα από το τζάμι μετά θα ένιωθα ηλίθια ,άσχημη και αποθαρρυμένη να χαμογέλαω στους ανθρώπους (ΟΚ υπερβάλω). Δηλαδή αν του μίλαγα -το σκέφτηκα για λίγο , εδώ που μένω όλοι τους ξέρουν όλους άρα θα μπορούσα να τον ρωτήσω το όνομα του- τι θα έκανε θα έφευγε τρέχοντας;υγ.Οι άνθρωποι δεν δαγκώνουν.υγ. Δεν είναι αυτός που με προβλημάτισε αλλά το γεγονός πως πολλοί αποφεύγουν την 'αθώα'ανθρώπινη επαφή.