ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελειωσε το σχολείο λιγα χρόνια τώρα και απο όσο θυμάμαι την σχολική μου ζωή με ενα άτομο είχα κολλήσει. Με εκείνον που αργότερα γιναμε "φιλοι". 6 χρόνια ειμασταν εκεί ο ένας για τον άλλον και μετα τίποτα. Τελειωσε το σχολείο τελειώσαμε και εμείς. Δεν ειχαμε ποτε τίποτα παραπανω, αλλά είναι απο εκείνα τα ατομα που μονο που σε κοιτάζουν σε κανουν να ξεχνάς κάθε άγχος, θλιψη, ανασφάλεια. Και τώρα μου λείπει. Μου λείπει η παρουσια του στην ζωή μου. Ηταν ο μόνος που με κοίταζε και δεν χρειαζόταν να πει τίποτα, καταλαβαινομασταν. Μου λείπει εκείνος, ως άτομο, ή οι αναμνήσεις που έχω με εκείνον; το πως με έκανε να νιώθω; ξέρω οτι εκείνος δεν νιώθει έτσι. Και για αυτό δεν κάνω κινηση να ξαναποκτησουμε επαφη. Με ολους τους φίλους μας έχουμε διαφορετική σχέση, για αυτό όσους είναι πραγματικοί πρεπει να τους κρατάμε κοντά μας. Μάλλον απέτυχα σαυτο. Τουλαχιστον επρεπε να του εχω πει τα οσα σκεφτομαι. Μαλλον...