29.1.2015 | 20:58
Ο μπρο μου
Στην πιο δυσκολη στιγμή που πέρασε δε με ήθελε κοντά του. Ανέκαθεν ήταν μαλάκας και κλεινόταν στον εαυτό, μιλούσε στα μαξιλάρια, στα ντουβάρια, σε ένα χάρτινο κουκλάκι που είχε κατασκευάσει και φύλαγε στην τσέπη του μπουφάν του. Φαινόταν λες και με αποφεύγει, οχι μόνο εμένα ,αλλά και κάθε ανθρώπινη επαφή. Μετά από χρόνια, μου είπε για ένα σκηνικό που είχε προηγηθεί με μια γκόμενα που του γάμησε όλο του το ειναι. Θυμάμαι τη δοτικότητα που τον διακατείχε και τον υποτιμώ στη μούρη μπας και συνέλθει. Ο ίδιος δε χάνει ευκαιρία για αυτοσαρκασμό και περιγράφει τον εαυτό του ως ανατρεπτικό ως προς την τρόπος ζωής του. Με αηδιάζει συχνά.