1.2.2015 | 00:57
Κάθε φορά η ίδια ντροπή...
Όταν μου αρέσει κάποιος πολύ, τον αποφεύγω, νιώθω αμήχανα και σε περίπτωση που είναι και άλλος κόσμος γύρω μου, μιλάω σε όλους εκτός από εκείνον. Δεν το αντέχω, αλλά δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς.Αυτό μου συμβαίνει αυτήν την περίοδο. Μου αρέσει πολύ κάποιος και για να πω την αλήθεια τον έχω πιάσει να με κοιτάζει. Αυτό με κάνει να νιωθω ακόμη πιο άβολα. Να είναι στη φαντασία μου; Προσπαθω να πείσω τον εαυτό μου ότι είναι στη φαντασία μου, όμως την επόμενη που θα τον συναντήσω, παλι οι ίδιες ματιές. Μια μέρα τον έπιασα να με κοιτάζει από το παράθυρο, για να δει με ποιους μιλάω(;). Πραγματικά δεν ξέρω, πλέον δεν μπορώ ούτε στιγμή να τον κοιτάξω, ντρέπομαι τόσο πολύ! Το ξέρω πως έτσι χάνω, δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο από το να περιμένω. Τι με συμβουλεύετε να κάνω; Το παθαίνει και άλλος αυτό;