ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποση περιττη σκεψη.. ποσα γραφονται εδω μεσα, ποσοι ανθρωποι πισω απ αυτα χαιρονται ή λυπουνται ή προβληματιζονται.. ο καθενας αναλογα με το τι εχει αναγκη, τι του λειπει.. αναρωτιεμαι, το καταλαβαινετε? Πως ολα ξεκινουν και τελειωνουν σ εσας. Πως οταν θελετε εναν αντρα πχ ψυχραιμο και τον θαυμαζετε γι αυτο ειναι γιατι εσεις θελετε να ειστε ψυχραιμες. Πως οταν κατακρινετε και θαβετε και σας φαινεται μια συμπεριφορα αδιανοητη ειναι γιατι κατα βαθος κ εσεις ειστε ετσι και δεν θελετε να το αποδεχτειτε. Κολλατε και γαντζωνεστε στις σχεσεις σας για να παρηγορησετε την κενη σας ζωη, την κενη σας υπαρξη. Πατε στους ανθρωπους και κανετε σχεσεις μαζι τους για να σας καλυψουν τις αναγκες σας, και ειναι τοσο γλυκια αυτη η ασφαλεια των αλλων το ξερω.. Φτανετε να εξαρταστε απο αυτους, να τους εχετε αναγκη να τους χειριζεστε και να σας χειριζονται.. Αν μπορουσατε να δειξετε μονο λιγο θαρρος και να αφεθειτε στην ανασφαλεια του να μην εχετε καμια σιγουρια, καμια δικλειδα ασφαλειας.. Θα βλεπατε πως δεν εχετε καμια αναγκη. Και θα πηγαινατε στους αλλους για να μοιραστείτε τη χαρα σας και οσα βλεπετε και ζειτε και θα ηταν οι σχεσεις σας ομορφες και ελευθερες. Γιατι εκει εξαφανιζεται και ο πονος και το αγχος.. Ενα γραμμαριο σιγουριας προς τον εαυτο σας δεν συγκρινεται καν με 10 κιλα σιγουριας απο τους αλλους. Λιγο θαρρος ρε παιδια