ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παντα μου αρεσε να γραφω. Ετσι εκφραζομουν, ετσι μιλουσα και για τα καλα και για τα ασχημα. Μου αρεσει να μη μιλαω, να σκεφτομαι και να εκφραζομαι σιωπηλα.Ετσι θα εκφραστω αποψε και για σενα, σιωπηλα. Δε θα πω οτι ηρθες και μου αλλαξες τη ζωη και ολες αυτες τις υπερβολες που λεγονται κατα καιρους απο καποιους οντας ενθουσιασμενοι, θα πω απλα οτι ηρθες και την εκανες πιο ομορφη, της εδωσες χρωμα και μελωδια. Καταλαβαινα την ευτυχια, την ενιωθα και ειχα αρχισει να την αγαπαω. Μου αρεσε που ηταν ετσι οπως τη φανταζομουν, μου αρεσε που ηταν ετσι οπως τη φανταζοσουν και εσυ. Δεν υπηρχε ροζ συννεφακι -ειμαι ρεαλιστρια, ευτυχως ή δυστυχως- και σου ελεγα να μη λες μεγαλα λογια. Δεν τα ηθελα, τα απεφευγα, με απεστρεφαν. Ηθελα μονο συναισθηματα αληθινα, να τα νιωθω και να τα βλεπω.Και υπηρχαν πολλα και καθε μερα ηταν και καλυτερη και καθε διαφωνια μας εκανε να καταλαβαινουμε περισσοτερο ο ενας τον αλλον. Οι περιστασεις μας κρατησαν μακρια και για εκεινους που θα πουνε οτι καποιοι μενουν χωρια απο επιλογη απανταω πως οχι, καποιες φορες δεν αρκει μονο αυτο. Χρειαζονται περισσοτερα, πολλα περισσοτερα απο μια απλη επιλογη. Και ειναι πιο σημαντικα.