ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο σύντροφός μου είναι ένας καλός άνθρωπος. Τον γνωρίζω πάνω από μια 10ετία... είναι η οικογένειά μου και τον εμπιστεύομαι τυφλά. Τις προάλλες όμως είχε μια ανεξήγητη συμπεριφορά. Ήθελε να με αποτρέψει απ' το να κατεβάσω μια κούτα από το πατάρι. Παρά την επιμονή μου να μου πει γιατί, εκείνος δε μου έλεγε και προτίμησε να μαλώσουμε και να χαλαστώ χωρίς να ξέρω γιατί. Δεν έδωσα σημασία, νόμιζα πως απλώς βαριόταν να με βοηθήσει. Σήμερα όμως που όντως χρειαζόμουν αυτή τη κούτα, την κατέβασα ενώ έλειπε. Ανακάλυψα πως μέσα έκρυβε το κοινό μας βιβλιάριο. Ακούω γνώμες... πριν αρχίσω να του λέω όλα όσα μου πέρασαν από το μυαλό, θα ήθελα να ακούσω κάτι λογικό. Αυτή τη στιγμή μου φαίνονται όλα παράλογα. Προφανώς δε με εμπιστεύεται, αλλά γιατί... ποτέ στη ζωή μου δε του έχω δώσει δικαίωμα να μη με εμπιστεύεται και ξέρει πως ποτέ δε θα έκανα ανάληψη χωρίς να του το πω. Η σχέση μας είναι αξιοθαύμαστα υγιής. Με απογοήτευσε. Αναρωτιέμαι τι άλλα μου κρύβει...?