ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμασταν γνωστές που λόγω συνθηκών συγκατοικησαμε. Για να μην τα πολυλογώ γίναμε κώλος γιατι δεν μπορούσα να προσκαλεσω κανέναν σπιτι, με ρεζιλευε! ήθελε να ειναι συνεχώς καθαρό, παρόλο που εκεινη το βρωμίζε ελεύθερα- παντού ψίχουλα. Τη ρώταγε με μανία εχεις φάει κατι και ειναι ετσι; -όχι εκεινη! Αντικρουόμενα πράγματα, δεν έβγαζα άκρη και σταμάτησα να ασχολούμαι μετα απο λογο καιρό. Όλα μόνη μου, σουπερ μάρκετ μόνη μου, στον μπακάλη μόνη μου. ΟΛΑ ΕΓΩ. Δεν παραπονιέμαι, αλλα δε θελω να τα κρατάω μεσα μου. Σκέφτηκα μηπως βγαίναμε γιατι ειναι ομιλητική και εχει πάντα κάτι να πει, ετσι εχει έναν κύκλο με άγνωστους που συναντιέται, αλλα πέθανα απο ντροπή. Δεν μου έκανε κανεις κέφι, βαθιά μεσα μου το ήξερα οτι θα συμβεί, το περίμενα. Μια άλλη φορα πήγαμε θέατρο. Και ηταν μια παράσταση με βρυκόλακες!!!! επιλογή δική της. Μετανιώνω που τη γνώρισα, που συγκατοικησαμε, που της έδωσα σημασία, που της μίλησα, που την απέρριψα αργότερα. καποια στιγμή σκέφτηκα μηπως ειμαι ερωτευμένη μαζι της και τα ανέχομαι όλα αυτά. Αλλα οχι, αποκλείεταιιιιι με έναν άνθρωπο που εχω κράξει τόσο άσχημα, δε θα κατέληγα ποτε ετσι (το γεγονός οτι ηταν γυναικα δεν το σκεφτόμουν πια). Πάντως, έκανα πολλές προσπάθειες να μπει στη ζωή μου, στην καθημερινότητα μου, στον τροπο σκέψης μου, σε όλα, αλλα στάθηκα άτυχη. Τώρα δε μιλάμε πια.