ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σ'αγαπαω ακομη. Αλλα ειμαι εγωιστρια και δε θα στο πω. Και συγγνωμη που σε "εκοψα" ετσι σημερα αλλα με πονεσες πολυ. Γιατι εγω ημουν ερωτευμενη μαζι σου. Ακόμη. Και ειμαι. Και εσυ ησουν. Αλλα κουραστηκες. Και βαρεθηκες. Σε θόλωσαν τα ιλουστρασιον και τα κολαν απο τις αλλες.Και τωρα που ειναι σε αφθονια μπροστα σου; Δεν τα θες. Το ξερω. Φαινεται.Εισαι ολη μερα μεσα κλεισμενος στο σπιτι. Πανω απο τα χαρτια σου, και τις "ταινιες" σου. Και εγω κλεισμενη μεσα.Εσυ δυολευεις κιολας.Εγω ουτε αυτο.Ο πονος με τρωει.Τον αφηνω να με φαει. Ετσι ειναι το σωστο. Θα φτιαξω αντισωματα.ΞΕρω οτι θα ξαναμαστε μαζι. Και ας το γραφω λαθος. Θα παντρευτουμε.το ξερω.Και ξερεις γιατι;Γιατι οποιον και αν βλεπω, οποιον και αν γνωριζω σε βλεπω παντου. Εισαι παντου. Συγκρινω. Ακομη. Μετα απο τοσοοο καιρο.Κανεις δεν μπορει να συγκριθει.Και εσυ. Δεν μπορεις να βρεις αλλη. Το κορμι σου κλωτσαει. δεν ταιριαζεις. Μου το ειπες και προχτες στο φιλικο τηλεφωνημα σου:"Αυτο που εχουμε εμεις ειναι μοναδικο. Δεν το βρισκεις συχνα".Ποιος εσυ. Που σε στραβοκοιτανε και ριχνεις ξυλο. Που σε παρακαλανε και δεν μιλας. Που εκλαιγα μπροστα σου και δεν με αγκαλιαζες. Εσυ το ειπες αυτο.Εσυ;Ακουσα καλα;Σημερα ηταν η σειρα μου. Οχι για κοπλιμεντο. Απλα στην ειπα. "Ζωη σου, ζωη μου. Τελος."Πονεσα. Γιατι; Καταλαβες.Αδικια να σε αγαπαω τοσο και να μη σε εχω.Αλλα τετοιες αγαπες δε χανονται ρε φιλε.Δεν το αφηνω εγω να χαθει.