ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγω... εγω που δεν φοβομουνα το αγνωστο, που εδινα την ψυχη και τη ζωη μου για να ζησω την περιπετεια και μια αδρεναλινη κι ας ηταν η τελευταια μου πνοη. Εγω που μεταναστευσα σε αλλη ηπειρο και δεν με ενοιαζε τιποτα και ενοιωθα πιο δυνατη απο ποτε... Εγω η σκληρη και ευαισθητη, που σηκωνμουνα, ειχα ορεξη κι ηθελα ζησω πραγματα και την ιδια τη ζωη... Εγω που και να μιυ κανες κατι το παιζα κυρια και αξιοπρεπεια να μη γινω κατινα.. Πλεον φοβαμαι.. Ουτε στην Αγγλια δεν ειχα τ @@ να παω για δευτερη μετανασευση... εχω φοβηθει... νοιωθω μονη... χωρις πλατες, στηριγμα και οικονομικη βοηθεια... Μια ζωη ενοιωθα και νοιωθω οτι το χρημα θα με σωσει, θα μπορω να ειμαι επιτελους εντελως ανεξαρτητη οπως εγω το θελω και δεν θα χω αναγκη τιποτα και κανεναν. Φοβαμαι να δουλεψω, φοβαμαι η δεν εχω ορεξη να βγω η να κανω πραγματα. Δν μ ενδιαφερει ο εθελοντισμος που πριν καιγομουνα να ενταχθω και να βοηθησω... Νοιωθω οτι θα μεινω μονη, οτι θα φτασω 30 και οτι δεν θα χω τιποτα... Και μεσα σ ολα αυτα, ξαφνικα να εχω και σενα που αποφασισα να βαλω ''τελος'' σε μια ηδη τελειωμενη, προβληματικη και ''ανυπαρκτη'' σχεση μιας και μονο εγω ενοιωθα απ οτι φαινεται.. Και πλεον να θελω να σε ισοπεδωσω να συ κανω το μεγαλυτερο κακο, να χασεις ολα οσα εχεις... Να γινω η κατινα και η σκυλα ή και η ανηθικη που δεν ημουνα... Εχω χασει τις ισσοροπιες μου για τα καλα πλεον.. και νοιωθω δυστυχισμενη.. και ταπι... και 300,500,700 ευρω το μηνα δεν ειναι λεφτα για καποιον που ειναι μονος κι εχει ενα καρο υποχρεωσεις! Θελω να γυρισει μια φορα η ροδα υπερ μου και να εχω εγω το πανω χερι σε ολα και σε ολους! Πες το απωθημενο, πες το ψυχωση, πες το μαλακια... δε με νοιαζει.